Italy al vijftig jaar een begrip

Door Annerieke Simeone

Kokkerellen? Fiorella Cristofoli (58) veegt haar handen af met een theedoek. “Het is hier eerder een productiekeuken, hoor. Steek je hoofd maar even om de hoek. We zijn net klaar met de crespelle, de gevulde aubergines en de cannelloni.” Terwijl de hartige flensjes met champignonvulling in de schaal worden geschept, klapt Cristofoli een tafelblad uit in het achterste gedeelte van de winkel, een mooie plek tussen tientallen wijnflessen. Ze pakt wat stoelen uit de opslag. “Ja, normaal gesproken zitten we niet in de winkel, hè.” Achter haar staat de deur naar de opslag nog open. De dozen panettone (zoet kerstbrood) staan naast wat ingepakte tassen. De eigenaresse van Italy kijkt even achterom. “Dat zijn de overgebleven goodiebags van het feest van afgelopen zondag.”

En feest was het zondag. Italy, een van de oudste Italiaanse speciaalzaken van Nederland, bestaat vijftig jaar. Een goede reden voor eigenaresse Fiorella Cristofoli om het eens groots te vieren in het Hilton Hotel. De ambassadeur van Italië en voormalig burgemeester Jozias van Aartsen hielden een speech, gevolgd door Cristofoli zelf, die speciaal voor de gelegenheid een rode jurk in Milaan had gekocht. “Ik heb alle vijfhonderd genodigden bedankt. Ik wilde ze graag in het zonnetje zetten. Door mijn vaste klanten kunnen we al zo lang bestaan.”

Friuli
Vijftig jaar is lang, maar het ondernemersverleden van de familie Christofoli gaat nog verder terug. “Mijn opa had in 1930 een groothandel in de Pretoriusstraat in Transvaal. Het pakhuis stouwde hij vol met pasta, parmigiano en wijn. De wijn bottelde hij toen nog zelf.” In die tijd droeg de opslagruimte de naam van haar opa: Francesco Cristofoli. Naast hem zat Dante Rosa, een andere Italiaan en eigenaar van een terrazzobedrijf. “Het waren de eerste immigranten uit Friuli. Die gemeenschap was heel hecht. Mijn opa kreeg veel Friulianen over de vloer, mijn oma vond het ook belangrijk dat we Friuliaans spraken. Een soort Fries, kun je geen touw aan vastknopen.” Fiorella’s grote, bruine ogen lichten op. “Nu vind ik het leuk dat ik dat mee heb gekregen.”

Vader Duilio werkte ook bij het bedrijf. Hij bracht de spullen langs bij de Italiaanse gezinnen. “De terrazzo-mensen, de ijsfamilies. Ze zaten door heel Nederland verspreid. In die tijd had je niet zoveel plekken waar je Italiaanse specialiteiten kon kopen, dus dit was een uitkomst.” Nadat de Italiaanse gastarbeiders uit het zuiden in de jaren zestig hiernaartoe trokken, breidde de groothandel uit. Want veel van deze zuiderlingen openden restaurants. Van Transvaal verhuisde de familie naar Leiderdorp en toen naar Leiden. Destijds was Francesco Cristofoli de grootste Italiaanse groothandel van Nederland. Totdat Fiorella’s broer deze een aantal jaren geleden verkocht. Ze wil er niet te veel over kwijt. “Ik vind dat geen leuk verhaal. Het is jammer dat het is verkocht. Maar het is prima zo.” 

Leerschool
Gelukkig bleef het familiebedrijf in een andere vorm voortbestaan: haar vader had in 1967 een winkel geopend op nummer 40 van de Piet Heinstraat, want zo zei hij: ‘Dan heb ik een plek voor particulieren.’ “Het contact met de klanten sprak hem meer aan dan het anonieme pakhuis.” Langzamerhand wisten ook anderen Italy te vinden. “Ja, Italianen vormen allang niet meer de hoofdmoot. Regelmatig vragen mensen of dit een nieuwe zaak is. Maar dat is prima. Het laat zien dat we nog lang geen afgeschreven instituut zijn.”

Dat Fiorella nu eigenaresse is, was nooit het plan. Ook niet toen haar zus in 1989 zei: ‘Waarom ga je niet bij pa in de winkel werken?’ “Ik dacht: dat kan ik helemaal niet, mijn kind is twee, hoe moet dat dan met hem?” Maar haar vader, die inmiddels met zijn winkel een paar huizen naar nummer 20 was opgeschoven, had blind vertrouwen in zijn dochter. “Het was een onvergetelijke leerschool. Mijn vader wist alles van het vak. Maar hij gaf mij ook alle ruimte. Alle veranderingen die ik wilde doorvoeren, vond hij goed.”

Fiorella Cristofoli werkt anno 2017 met een team van acht mensen. “Ze zijn mijn steun en toeverlaat.”

Italy is uitgegroeid tot een begrip. En dat terwijl de winkel niet bepaald op een handige route ligt, aldus Cristofoli. “Maar de mensen komen toch hiernaartoe. Voor de producten, maar ook voor de sfeer. Ik doe er alles aan om het zo goed mogelijk te houden. We gaan niet voor de gemiddelde kwaliteit, maar voor het beste product. De beste San Daniele, de beste gorgonzola, de beste mortadella. Ik ben streng voor anderen, maar ook scherp voor mezelf: ik doe het goed of ik doe het niet.”

Italy, Piet Heinstraat 20. Meer informatie: www.italydenhaag.nl

Fiorella Cristofoli (links) en haar team in Italy. | Foto: DHC/Sebastiaan Boot

Meer van dit soort culinaire artikelen lezen? Overweeg dan eens een abonnement op DHC.