Ellen Yiu, winnaar Piket Kunstprijs: van alledaags product naar abstract idee
Piket Kunstprijs-winnaar Ellen Yiu probeert haar belevingswereld toegankelijk te maken voor een groot publiek. “Mijn werk legt de focus op momenten waar je normaal niet bij stilstaat.”
In het huisatelier van de 26-jarige Haagse kunstenaar Ellen Yiu ligt een groot tapijt op de werktafel. Het is geweven van ‘joss paper’, papier dat normaliter wordt verbrand als offer voor voorouders. In het midden van het papier staat een gouden vierkant dat geld symboliseert. Uiteindelijk moet dit kunstwerk drie meter hoog worden en wordt het tentoongesteld in het Centre for Heritage, Arts and Textile (CHAT) in Yiu’s geboortestad Hongkong. “Dit werk heeft al een duidelijk verhaal, maar ik weet nog niet precies hoe het eruit gaat zien,” zegt ze.
Op 18 november won Yiu de Piket Kunstprijs voor Schilderkunst, een categorie die ook kan worden gewonnen door iemand die niet schildert. De Piket Kunstprijzen wordt eens per jaar uitgereikt aan drie veelbelovende, talentvolle jonge Haagse kunstenaars. De vakjury prees Yiu voor haar gebruik van onconventionele materialen, zoals medicijnen en plantaardige producten. En voor de weergave van haar emoties in de installaties.
Handdoekjes
Toen de Hongkongse in 2017 naar Den Haag verhuisde voor haar opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten, had ze niet verwacht zich zo welkom te voelen. De lokale kunstgemeenschap is voor haar als een tweede thuis. “Binnenkort moet ik maar eens Nederlands gaan leren,” lacht Yiu.
Haar werk is al op diverse plekken tentoongesteld, zoals Tate Britain en de Limburg Biënnale. De kunstwerken bestaan uit alledaagse producten. Zo is één van Yiu’s creaties gemaakt van papieren handdoekjes die ze vond in museumtoiletten. “Wat we meemaken is een slechts klein fragment van alles om ons heen. Mijn werk legt de focus op die momenten waar je normaal niet bij stilstaat,” aldus de kunstenaar.
Ellen Yiu in haar huisatelier. (Dana LaMonda)
In het atelier ligt een kunstwerk dat bestaat uit meerdere kleine zakjes met Yiu’s medicijnen erin. De kunstenaar kampt al haar hele leven met gezondheidsproblemen waarvoor ze dagelijks medicijnen slikt. Die pillen verweefde zij in dit werk, dat uiteindelijk een groot gordijn moet worden, of een ‘visuele kalender’, zoals Yiu het zelf noemt. Een voorraad van slechts twee weken levert al enkele meters op. “Mensen staan er dan echt versteld van hoeveel medicijnen ik moet nemen tegen de pijn.”
Meer van Yiu’s kunstwerken bevatten referenties naar haar gezondheid; het is een groot deel van haar leven, omdat de pijn haar heel erg uitput. “Maar mensen focussen zich te veel op dit aspect van mijn werk. Het representeert niet mijn volledige oeuvre,” verduidelijkt ze.
Universeel
Met de kunstvoorwerpen neemt Yiu de kijker mee in haar belevingswereld. “Wanneer je iets persoonlijks deelt, kan dat heel universeel aanvoelen,” stelt de kunstenaar. Ze valt stil, kijkt in het niets, denkt na en vervolgt: “Soms is het helemaal niet zeker dat wat ik maak ook wordt herkend door een grote groep. Ik ben ook maar een mens, ik probeer dingen te delen die ik zie.”
Op de vloer heeft Yiu tweedehands boeken uitgestald met daarnaast de duplicaten. Alles is nagemaakt – de vorm, de kaft, de bindwijze en zelfs de papiersoort – alleen de tekst ontbreekt. Yiu neemt in haar duplicaten alleen de aantekeningen over die de voormalige eigenaren hebben gemaakt – met grote precisie. Zo zoekt Yiu naar manieren om abstracte ideeën weer te geven. “Met deze boeken toon ik andermans herinneringen. Mijn doel is om attributen die we herkennen te veranderen in iets compleet anders. Zo deel ik een nieuw perspectief.”
