De Schilderswijk spreekt na zomerrellen: ‘Integratie is een giftig woord geworden’

Ze balen er flink van. Weer is hun wijk negatief in het nieuws gekomen, als decor van zomerrellen. Vier mensen uit de Schilderswijk luchten hun hart. Natuurlijk waren er naast anderen lastige ‘Marokkanen’ bij betrokken, zeggen zij. Maar dat zijn wel Hagenezen. Het gaat volgens hen niet aan om te vingerwijzen en weer alles te wijten aan de ‘mislukte integratie’.

1 DE JONGERENWERKER

Yassine Abarkane (30), werkt bij het Stagehuis Schilderswijk, heeft Marokkaanse wortels.

“Het is een heel gastvrije wijk. Echt. Iedereen kan hier zichzelf zijn. Er zal niet gauw iemand zijn die vraagt wat je aan het doen bent. Leven en laten leven. Maar dat is tegelijk een probleem. Ik denk dat we hier met zijn allen in deze wijk iets meer zouden kunnen opletten. Elkaar iets vaker aanspreken als er dingen gebeuren die we niet willen. En geen misbruik maken van de vrijheid die hier heerst.”

Yassine Abarkane. | Foto: DHC/Sam Sampat

“Maar er ligt óók een bredere opgave voor de Haagse samenleving. Accepteer deze wijk nu eens in plaats van hem alleen maar als probleemgebied weg te zetten. Wat er moet gebeuren? Ik geef mijn eigen werk als voorbeeld. Waarom is er een Stagehuis? Omdat jongeren uit de Schilderswijk heel moeilijk aan een stageplaats komen. Ja, ze worden gediscrimineerd op hun naam en postcode. Ze horen niets als ze solliciteren, of het antwoord luidt dat er geen plaats is. En dan blijkt later dat er jongeren met een autochtone achtergrond zijn aangenomen.”

“Als je dat ontdekt, doet dat wat met je. Dus werkgevers en andere organisaties: dat moet veranderen. En politiek: hou op met het stigmatiseren van onze jongeren. Zelfs de VVD doet het nu. Het is zó gemakzuchtig om te zeggen dat de integratie is mislukt. Daarmee is ‘integratie’ een giftig woord geworden. Wij zijn Hagenezen. Wij moeten wat geven, inderdaad, maar het moet van beide kanten komen. Dat geldt ook voor de politie. Veel jongeren in de wijk zien de agenten als vijanden. Dat is niet goed. Er is veel meer contact nodig. Gesprekken op neutraal terrein, zonder uniformen, zonder cellenblok op de achtergrond. Er is nog een lange weg te gaan.”

2 DE POLITICUS

Nur Icar (34), is fractievertegenwoordiger (assistent-raadslid) voor de Islam Democraten in de Haagse gemeenteraad. Hij is afkomstig uit Somalië.

“Het is een inkoppertje voor rechts om de rellen te koppelen aan etniciteit. Ik was geschokt toen de VVD daar laatst ook aan meedeed. Van de PVV en Hart voor Den Haag verwacht ik niet anders. Maar van een collegepartij! Daarom ben ik daar in het debat flink tegenin gegaan. Waar was VVD’er De Graaf tijdens de rellen? Ik weet het niet. Maar ík was hier op de Hoefkade. Ik heb jongens met allerlei kleurtjes gezien. Er waren witte jongens die dranghekken plaatsten om de ME te hinderen.”

Nur Icar. | Foto: DHC/Sam Sampat

“Hé, dacht ik, die hebben ervaring. Maar er waren dus ook gasten uit de wijk. Je kunt dat enorm gaan problematiseren. Maar ik weet één ding: rellen hebben ze híér geleerd. Typisch Nederlands verschijnsel, sinds de roerige jaren zestig. Nu was het, oppervlakkig gezien, een combinatie van de warmte, het niet doorgaan van vakanties in het buitenland en baldadigheid. Het is dan heel makkelijk om te zeggen: het zijn de Marokkanen weer, of: het is de integratie.”

“Integratie? Wij zijn Nederlanders. Daar los je dus niks mee op. Pak de relschoppers aan, maar kijk ook naar de dieperliggende oorzaken. Veel jongeren voelen zich niet geaccepteerd. Ze voelen zich tweederangsburgers. In en rond deze wijk liggen maar liefst drie politiebureaus. Je ziet hier dus veel agenten en dat roept een bepaalde sfeer op. Veel jongeren hebben geen vertrouwen in de politie. Daar is enige aanleiding voor, blijkt uit incidenten binnen de Haagse eenheid. Zolang daar dienders rondlopen die zich Marokkanen-verdelgers noemen, is er wat mis.”

“Het is belangrijk om de interne problemen bij de politie te benoemen en ze aan te pakken. Ik heb de indruk dat politiechef Paul van Musscher dat nu ook inziet.”