Europese Verkiezingen, op wie gaat u stemmen 23 mei?
Van mensenrechten tot klimaat, een vuist maken tegen autoritaire regimes en het vervoer van gevaarlijke stoffen. De Europese Unie (EU) gaat over heel veel en is, mede daardoor, moeilijk te vatten. DHC sprak alvast met vijf Haagse kandidaten.
Foto: Roger van der Wetering
Bart Groothuis (38, Voorburg)
Partij: VVD, plek 4
Huidige baan: hoofd Bureau Cyber Security (ministerie van Defensie)
“Ik ben dol op computers. Techniek, dat is gewoon magisch.” Al tien jaar werkt Bart Groothuis bij het ministerie van Defensie in Den Haag. Daar is hij verantwoordelijk voor het verdedigen van de computersystemen tegen digitale aanvallen. “Topsport. We kijken tegen een enorme dreiging aan en aanvallers hoeven maar één gaatje te vinden.”
Robotica
Nu is hij kandidaat voor het Europees Parlement (EP). Daar wil de VVD’er de rol van dossiervreter op zich nemen. “Ik hoef niet te ‘shinen’ op het Binnenhof. Techneuten bepalen hoe de samenleving eruit gaat zien. Denk aan robotica, kunstmatige intelligentie, virtual reality, biotechnologie. Ik werk graag met nerds, in de beste zin van het woord. Zij vragen zich af of er wel politici zitten die hen snappen. Maar ik voel me inhoudelijk met hen verbonden. Ik wil de dossiers beter kennen dan wie dan ook. Een beetje saai misschien, maar het moet wel gebeuren. De Britten beheersten de 19de eeuw door de uitvinding van de stoommachine. De Amerikanen hadden de 20ste eeuw met de maakindustrie en het internet. De 21ste eeuw is nog onduidelijk, maar Europa loopt qua ontwikkeling niet bepaald voorop. Als we niet handelen, gaat deze eeuw naar de Chinezen.”
Europa moet dingen op zich nemen waar Nederland te klein voor is
Groothuis ziet de EU als noodzakelijk tegenwicht tegen ‘de gletsjer van autoritaire regimes’. “Europa moet dingen op zich nemen waar Nederland te klein voor is.” Als hij één ding zou kunnen veranderen binnen de EU? “Ik zou het vetorecht afschaffen als het gaat om beslissingen over sancties of mensenrechtenmoties. Sommige landen zijn niet meer soeverein. In 2008 – midden in de economische crisis – verkocht Griekenland z’n havens aan China. De EU wilde op dat moment een vuist maken tegen China vanwege mensenrechtenschendingen. Griekenland sprak een veto uit! Dat moet volgens mij niet kunnen.”
Foto: Annemarie Arensen
Emily van de Vijver (43, Den Haag)
Partij: D66, plek 5
Huidige baan: zelfstandig ondernemer (communicatie en advies)
“Het frustreert me dat het ons niet lukt – D66 ook niet – om de verbinding te maken tussen lokaal niveau en Europa,” zegt EP-kandidaat Emily van de Vijver, voormalig partijvoorzitter van D66 in Den Haag. “Toch zijn dat de twee belangrijkste bestuurslagen tegenwoordig. De ene gaat over het dagelijks leven van mensen, de andere gaat over de echt grote grensoverschrijdende problemen.
Klimaat
Zonder de EU sla je op het gebied van klimaat bijvoorbeeld geen deuk in een pakje boter. Maar het is traag, stroperig en ondoorzichtig. Dus ik snap dat je zelfs als geïnteresseerde burger de draad kwijtraakt. Wat erg zou helpen, is als het EP initiatiefrecht had (wetsvoorstellen kunnen indienen, red.). Dan kun je dingen agenderen, zoals Airbnb reguleren of het eindelijk hebben over de landbouwsubsidies. Ik ben stevig lokaal geworteld en heb ook landelijk mijn ingangen, dus ik kan ook zonder dat initiatiefrecht iets voor elkaar krijgen.”
Brussel
Als ondernemer – en als ‘moeder van kleine kinderen’ – denkt Van de Vijver een eigen perspectief mee te kunnen nemen naar Brussel. Vanuit haar werk als consultant weet zij veel over arbeidsomstandigheden aan de onderkant van de arbeidsmarkt en de regelgeving rond gevaarlijke stoffen. “De wetgeving op zich is mooi, maar hoe die in elkaar zit – een draak! Als mkb’er moet je daarvoor een specialist aannemen, die niet eens geld oplevert.”
Ik zou het súper vinden als over vijf jaar op onze etiketten staat waar een kledingstuk is gemaakt, door wie en wat het heeft gekost
Het allerliefst gaat de D66-kandidaat zich in het EP bezighouden met ‘waar het klimaat en consumenten elkaar raken’. “De tweede meest vervuilende industrie is de textielindustrie. Ik zou het súper vinden als over vijf jaar op onze etiketten staat waar een kledingstuk is gemaakt, door wie en wat het heeft gekost. Duurzaamheid belonen is nu vaak het uitgangspunt, maar de vervuiler laten betalen mag wat mij betreft de norm zijn. We moeten als Europa ook onze verantwoordelijkheid nemen voor onze troep buiten de EU. We kunnen niet zomaar outsourcen.”
Foto: PR
Dirk-Jan Koch (39, Den Haag)
Partij: GroenLinks, plek 4
Huidige baan: diplomaat en bijzonder hoogleraar
Ontwikkelingseconoom Dirk-Jan Koch zou door het ministerie van Buitenlandse Zaken worden beoordeeld of hij ‘ambassadeur-waardig’ is. “Toen zei degene die dat bepaalde ineens: ‘Eigenlijk vind ik dat je de politiek in moet’’.” Koch lacht. “Ik had er altijd al interesse in. Ik moest niet lang geleden in debat voor de radio met Judith Sargentini (vertrekkend Europarlementariër van GroenLinks, red.) waarbij ik het standpunt van het ministerie moest verdedigen, maar ik was het zó met haar eens! Dat wilde ik niet meer.” Nu is hij zelf kandidaat. Waarom Europa? “
Ik zou blij zijn als er over vijf jaar een Europese winstbelasting is
Het gaat over langetermijndingen, het is strategisch. Ik hou ervan om zaken van meerdere kanten te bekijken. Maar als ambtenaar ben je de kleurplaat aan het inkleuren die anderen hebben bedacht. Nu kan ik zelf de lijntjes tekenen.”
Belastingontwijking
Koch wil zich onder meer inzetten om belastingontwijking door grote bedrijven tegen te gaan. “In Nederland en ook elders wordt steeds meer beknibbeld op investeringen in de publieke sector; scholen en ziekenhuizen moeten het met minder doen, terwijl bedrijven erin slagen nauwelijks belast te worden. Ik zou blij zijn als er over vijf jaar een Europese winstbelasting is. Zo beconcurreren we elkaar in ieder geval niet. En als we de bedrijven beter kunnen belasten, kunnen we de rekening van de energietransitie ook beter verdelen.”
Wat zou Koch veranderen als het kon? “De hoogste integriteitsstandaarden invoeren voor Europarlementariërs. Geen bijbaantjes meer, een duidelijk lobbyregister en vermindering van al die hoge onkostenvergoedingen. Je hebt toch een voorbeeldfunctie.”
Meer lezen over de Haagse kandidaten die namens ons graag naar Brussel vertrekken? Koop dan de laatste editie van DHC, of nog beter: neem een abonnement.
