Profiel Robert Barker: alles moet groener, van zijn tuin tot de stad
Wethouder Robert Barker van de Partij voor de Dieren timmert aan de weg. Milieuclubs zijn enthousiast, maar ondernemers niet. Wie is deze politicus? Een profiel.
“Robert laat altijd met veel trots zien welke planten in zijn achtertuin staan,” vertelt Christine Teunissen (39). Teunissen is momenteel Tweede Kamerlid voor de Partij voor de Dieren (PvdD), maar was van 2014 tot 2018 fractievoorzitter van de PvdD in Den Haag. Teunissen en wethouder Robert Barker (37) begonnen tegelijkertijd in de Haagse gemeenteraad en zijn inmiddels goed bevriend met elkaar. Teunissen: “Hij is ook heel erg begaan met de vlinders en bijen in zijn tuin. Hij houdt rekening met het ecosysteem door constant specifieke planten uit te kiezen die beter zijn voor de bijen en vlinders.”
Stefan Riezebos (32), een van Barkers beste vrienden, bevestigt dat. “Hij kijkt heel goed naar de biodiversiteit die nodig is en vult die, waar nodig, aan. Hij woont in Den Haag, dus die tuin is niet supergroot, maar hij let wel echt op zijn lokale ecosysteem.”
Barker als tuinier. Het lijkt een bijzaak, maar het typeert de wethouder. Natuur en milieu komen voor hem op de eerste plaats, en dat niet alleen in zijn tuin, maar ook op het stadhuis. In korte tijd kwam hij met veel nieuw beleid. Sinds zijn aantreden in oktober 2023 heeft hij de hondenbelasting afgeschaft, is er nieuw fokbeleid op de stadsboerderijen ingevoerd en wordt gewerkt aan het uitbreiden van de zero-emissiezone, waarvan de eerste fase nog moet ingaan. Barker wil behalve het centrum er ook het volledige kustgebied aan toevoegen.
Ambtelijk bestaan
De voormalige rijksambtenaar, die zijn baan opgaf om fulltime raadslid te kunnen zijn, is de eerste PvdD-wethouder in de vier grote steden en de vijfde in heel Nederland. Christine Teunissen zag zijn leiderschapskwaliteiten al vroeg. “Op een gegeven moment moesten we in het Engels een debat voor expats organiseren. Omdat Robert van zijn vaders kant Brits is, vroeg ik of hij dat wilde doen, want hij is tweetalig opgevoed. Daarvoor moest hij een pitch schrijven en die was fenomenaal.”
Barker groeide uit tot een gewaardeerd raadslid. Door zijn ambtelijke achtergrond kon hij in snel tempo de raadsstukken ontcijferen. Die waren toentertijd nog een heel stuk onbegrijpelijker dan nu, vertelt de huidige fractievoorzitter Robin Smit. “De afgelopen vijf jaar is de gemeente gaan focussen op het begrijpelijk maken van die stukken, maar dat was toen niet zo. Wanneer we dan op de fractie kwamen, was Robert vaak al volledig ingelezen en had hij al meerdere vragen klaarstaan.”
Robert is zich steeds meer gaan profileren als partijman
Op den duur werd de goedgeïnformeerde Barker bekend om zijn scherpe interrupties, waarvoor VVD-raadslid Rutger de Ridder hem in zijn eerste debat als wethouder nog gekscherend een compliment gaf. En als wethouder heeft hij zijn ijver behouden. Ambtenaren beschrijven dat hij regelmatig tot vervelens toe doorvraagt over beleid, terwijl zij vaak al weten of iets wel of niet werkt.
Dat is iets waarover zijn vriend Stefan Riezebos niet verbaasd is. De twee leerden elkaar kennen bij het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. “Robert en ik werkten twee jaar lang op dezelfde afdeling. Als ik dan met nieuw beleid aankwam, ging hij daarin gaten proberen te prikken. Dat is de eerste twee keer niet zo leuk, maar je leert er veel van.”
En die behoefte om alles te weten, keert ook terug in privézaken, vertelt Riezebos. “Een tijdje terug woonde ik in Turkije en had ik daar een relatie. Dat liep op een gegeven moment wat minder, maar zelfs toen we dat bespraken, prikte hij echt door me heen. Door heel gericht vragen te stellen, die met elkaar af te wegen en de gaten in je verhaal te zoeken, vindt hij de kern; daarin is zijn privéleven heel vergelijkbaar met zijn zakelijk leven.”
Barkers persoonlijke en zakelijke leven overlappen sowieso regelmatig, vertellen Teunissen en Riezebos. Veel van de mensen met wie de wethouder omgaat, hebben direct of indirect affiniteit met de politiek. Riezebos: “In onze kringen word je snel omringd door politieke mensen. We hebben het vaak over de grotere maatschappelijke vraagstukken, wat daarin misgaat en hoe we die willen oplossen.”
In de raad
Als raadslid groeide Barker langzaam in zijn rol als woordvoerder van de partij, vertelt Teunissen. “In het begin had Robert vooral een goede technische achtergrond, maar hij ging zich steeds meer profileren als partijman. Dat was recent heel duidelijk bij het nieuwe Piet Heinplein, dat hij als wethouder opende: daar stond hij echt als een leider.”
In de raad richtte Barker zich vooral op het verduurzamen van de stad. Daarbij legde hij de focus op het vergroenen van versteende wijken en wilde hij woningcorporaties verplichten om hun bezit te verduurzamen. In het meest recente verkiezingsprogramma van de PvdD komen ambities voor een groener Den Haag nog steeds naar voren; het woord ‘bomen’ komt er wel dertig keer in voor, drie keer vaker dan in het programma van GroenLinks. Fractievoorzitter Robin Smit, lachend: “Dat is echt te danken aan Robert.”
Wij weten niet waarom de politiek wil voorlopen op de industrie
Nog zo’n essentieel punt dat terugkomt in het lokale verkiezingsprogramma: de ‘donuteconomie’. Dat idee komt van de Britse econome Kate Raworth. In haar theorieën krijgt de economie de vorm van een donut. Daarbij zijn de ringen van het gebak het belangrijkst. De binnenste ring geeft aan hoeveel welvaart er nodig is om iedereen op aarde een menswaardig leven te bieden. En hiertoe mag de buitenste ring niet worden overschreden. ‘Tussen die twee ringen van de donut zit een ideale economie: een die sociaal en duurzaam is,’ aldus het PvdD-verkiezingsprogramma.
Coalitieproblemen
Maar het idee van een donuteconomie schuurt met de opvattingen van sommige coalitiepartijen, die, op DENK na, traditioneler zijn ingesteld. Vooral bij het CDA zorgt dit voor ergernis. Het grote struikelblok is de invoering van een zero-emissiezone in de kuststrook. Dit plan kwam niet geheel uit de lucht vallen, zoals VVD en Hart voor Den Haag beweren. Het voorgaande college deed al onderzoek naar het uitbreiden van de zone in het centrum. ‘We onderzoeken of en waar uitbreiding van milieuzons zinvol en effectief is en wat de randvoorwaarden zijn om die milieuzones te kunnen realiseren op een eerlijke manier,’ aldus het coalitieakkoord van 2022. Barker las die onderzoeken en is er flink mee aan de slag gegaan. Een dergelijke zone past immers perfect in het ideaal van een circulaire wereld.
Maar lang niet iedereen is al zover. Maanden na de eerste commissievergadering lopen veel ondernemers nog steeds met dezelfde zorgen, ondanks de vele ontheffingen en subsidies. Miranda Vink van Belangenvereniging Schevenings Havengebied, stelt dat door de mogelijke invoering van de zero-emissiezone alle havengebonden bedrijven uit Scheveningen dreigen te verdwijnen. “We zien dat de industrie nog niet klaar is voor zo’n zone; veel van het vrachtverkeer dat hier rijdt, heeft geen elektrisch alternatief. Dat komt pas over een paar jaar. Wij weten niet waarom de politiek wil voorlopen op de industrie.”
Remco Striegel, voorzitter van de winkeliersvereniging in de Keizerstraat, vindt dat kleine bedrijven worden gepest door de invoering van de zone. “Er zit hier een bakker, die heeft een paar jaar geleden geïnvesteerd in een nieuwe laadwagen, maar die is nu al niet meer goed. De gemeente zit je altijd in de weg.”
Je merkt dat je met de Partij voor de Dieren werkt
Kortom, ondernemend Scheveningen is niet blij met Barker. En daar is zeker het CDA gevoelig voor. CDA-fractievoorzitter Kavish Partiman dreigde in het radioprogramma ‘Spuigasten’ al uit het college te stappen, dat daardoor zijn meerderheid zou verliezen. Partiman hecht veel belang aan de uitkomst van de mkb-toets, waaruit zal blijken of het voor ondernemers financieel haalbaar is om de zone in te voeren. Het mkb staat voor hem voorop en niet de donuteconomie van Robert Barker.
Samenwerkingspartners
Terwijl het mkb Barker hekelt, prijzen milieuclubs zijn prestaties en ambities. Vogelbescherming Haaglanden is positief over de milieuwethouder en de snelheid waarmee hij beleid invoert. Voorzitter Jeroen Melcherts weet niet eens wie de vorige wethouder dierenwelzijn was, maar hij heeft ‘Robert’ inmiddels al twee keer gesproken. “Het waren geen kennismakingsgesprekken, want privé kwam hij ook al regelmatig langs,” vertelt Melcherts. Een aantal jaren geleden begon hij namens de Vogelbescherming gemeentes te benaderen voor subsidie voor de ‘destructie van kadavers’, eigenlijk een gemeentelijke taak. Er zat niet veel vaart in, maar toen Barker aantrad kwam er schot in de zaak.
Ook Merel Pieneman, beheerder van de konijnen- en knaagdierenopvang Het Knaaghof in Rijswijk, is zeer te spreken over de wethouder. “Ik merk dat er veel meer aandacht is voor dierenwelzijn. Zo initieerde de wethouder zelf een campagne, waarbij dierenbezitters werden geattendeerd op de naderende zomervakantie. Vaak zien wij dat baasjes in de zomer denken: ‘O, shit, we hebben een huisdier, wat moeten we doen?’ Dan zitten de dierenopvangen binnen de kortste keren helemaal vol. Om dat te adresseren met zo’n campagne was heel vernieuwend.”
Angelo Rens, directeur van de Dierenambulance Den Haag, merkt de directe verbinding op tussen de belangen van zijn organisatie en die van de wethouder. “In het verleden hebben we niet dezelfde mate van betrokkenheid ervaren. Je merkt dat je met de Partij voor de Dieren werkt; zij zijn van een heel ander slag.”
Ideologie
Fractievoorzitter Smit vertelt dat veel zaken die op korte termijn worden ingevoerd inderdaad aansluiten bij de ideologie van de partij. “Neem de hondenbelasting, die is in korte tijd afgeschaft. Dat stond al in vorige verkiezingsprogramma’s, maar wij zetten er een definitieve streep door. Dat is niet alleen omdat wij het een oneerlijke belasting vinden, maar ook omdat je op een dier geen belasting moet heffen. Ik wil nog niet zeggen dat we nu meer voor elkaar krijgen dan toen we nog in de oppositie zaten. Maar wanneer je echt tegen dichte deuren aanloopt, kun je met een wethouder in de gelederen makkelijker een deur openen.”
Stefan Riezebos staat niet te kijken van Barkers ambities en beleid. “Toen hij aan mij vertelde dat hij wethouder zou worden, twijfelde ik er geen moment aan dat de ideologie van de Partij voor de Dieren centraal zou staan.”
De redactie biedt u dit artikel gratis aan. Meer Haagse verhalen? Neem een (proef)abonnement op weekkrant Den Haag Centraal. Elke donderdag in de bus. De krant is ook verkrijgbaar bij onze verkooppunten.
