Leger des Heils staakt samenwerking met Straatnieuws: ‘Dankzij krant ben ik in leven’
Veel Straatnieuws-verkopers zijn niet langer de doelgroep van het Leger des Heils, dat daarom de samenwerking heeft opgezegd. Komt het Straatnieuws nu zelf op straat te staan?
Godspower Osabouhien uit Nigeria kwam net als vele vluchtelingen in 2016 met een boot in Italië aan en werd daar door mensenhandelaren gedwongen werk te verrichten in het illegale circuit. De goedlachse man die ‘leeft van de kracht van God’ is op een gegeven moment gevlucht en in Nederland terechtgekomen. Hij zag mensen het Straatnieuws verkopen en is zodoende op deze woensdagochtend tijdens het wekelijkse spreekuur in het Hier en Nu aan de Wagenstraat om een verkoperspas aan te vragen.
“Dit is precies waar het Straatnieuws voor bedoeld is,” zegt coördinator Lilian van Herpen. “Mensen die tussen wal en schip vallen, kunnen wel bij ons terecht en kunnen zich op die manier staande houden.”
Dankzij Straatnieuws ben ik in leven en heb ik iets te doen overdag
Maar het Straatnieuws staat binnenkort zelf op straat. Het Leger des Heils, dat de distributie doet en het spreekuur voor de verkopers faciliteert, heeft de samenwerking opgezegd. Reden? De meeste verkopers zijn geen Nederlandse rechthebbenden en zijn al lange tijd niet meer de doelgroep die het Leger des Heils bedient.
Bij de oprichting van het (Haags) Straatnieuws in 1995 waren het voornamelijk Nederlandse dakloze mensen die de krant verkochten, sinds de invoering van de daklozenuitkering zijn het vooral mensen uit Midden- en Oost-Europa en mensen zonder of in afwachting van een verblijfsvergunning. Mensen die nergens recht op hebben, ook niet op dag- of nachtopvang van het Leger des Heils.
Schok
Voor Marieke Bolle, bestuursvoorzitter van het Straatnieuws, kwam het als een schok toen ze de brief ontving dat het Leger des Heils per onmiddellijk wilde stoppen met de samenwerking. De hele dag door kunnen verkopers aan de balie terecht voor het inkopen van kranten en dat vond het Leger te veel extra werk worden.
Bolle: “De Wagenstraat is een enorm centraal punt en iedereen weet het te vinden, dus dat is de kern van ons bestaan. Dat het Leger ons geen onderdak meer wil geven, verstoort onze bedrijfsvoering op een fundamentele manier. Gelukkig hebben we bedongen dat we tot 1 november mogen blijven, want voordat je alle verkopers hebt geïnstrueerd. We hebben nog voorgesteld meer te gaan betalen of de tijdsvakken waarin kranten gekocht kunnen worden aan te passen, maar ze waren niet op andere gedachten te brengen.”
Je mag geld aannemen, maar je mag er niet om bedelen
Terwijl Van Herpen een pasje voor Godspower maakt en hem registreert in haar systeem, legt ze in het Engels uit hoe de krant werkt. Iedere nieuwe verkoper krijgt de eerste vijf kranten gratis zodat deze altijd kan beginnen, en daarna moeten de kranten worden ingekocht voor 1,65 euro en verkocht voor 2,50 euro. De winst van 85 cent is voor de verkoper. “Als mensen je geld geven mag je het aannemen, maar je mag er niet om bedelen,” drukt ze hem op het hart. “De politie is daar erg op gefixeerd.”
Nu geeft ze Godspower een vrije standplaats, maar ze raadt hem aan een ‘eigen supermarkt’ te zoeken. Dan kan hij een band aangaan met de klanten en medewerkers en zal hij ook niet zo snel worden weggestuurd. Ook voorkomt dat gedoe onderling. “We hebben op dit moment bijna vierhonderd verkopers in Den Haag,” gaat Van Herpen verder. “Dat is mooi, maar het is soms ook te veel. Ik moet goed opletten dat verkopers niet in elkaars vaarwater gaan zitten, want daar komt ruzie van en dat is ook niet goed voor het imago van het Straatnieuws.”
Moord
Na Godspower is Samson Talabi aan de beurt, eveneens uit Nigeria gevlucht. Hij verkoopt het Straatnieuws al twee jaar en komt voor de verlenging van zijn pas. “Ik was activist,” vertelt hij, “dus het werd te gevaarlijk voor mij. Elke minuut wordt er in Nigeria een moord gepleegd, niemand mag zijn mond opendoen. Als je geluk hebt, word je gearresteerd. Ik had een goede baan, een huis en een auto, maar heb dat allemaal achter me moeten laten. Ik wil heel graag werken, maar het enige dat ik mag doen, is dit: het Straatnieuws verkopen. Zo onderhoud ik mezelf ook. De IND was verbaasd dat ik zo lang overleefd heb op straat, dus daar heb ik het ook verteld. Dankzij Straatnieuws ben ik in leven en heb ik iets te doen overdag. Anders zou ik gek worden.”
Aan beleidsmatig denken heb je niets als je op straat leeft
“Je kunt ervan vinden wat je wilt, maar als asielzoeker mag je de handen niet uit de mouwen steken en dan biedt Straatnieuws uitkomst,” beaamt Bolle. Na jarenlange daling van de verkoop is de straatkrant na corona opgekrabbeld en stijgt de oplage weer. Juist doordat mensen hun weg naar de Wagenstraat steeds beter weten te vinden en het goed doen bij de supermarkten. Ze helpen de ingang schoon te houden, helpen mensen boodschappen dragen en letten erop dat fietsen niet worden gestolen.
De bestuursvoorzitter: “Ik snap wel dat het Leger geen geld meer krijgt van de gemeente om deze mensen onderdak te geven, maar aan beleidsmatig denken heb je niets als je op straat leeft.” Waar het Straatnieuws nu heen gaat, is nog niet duidelijk. “We hebben geen idee hoe het eruit gaat zien, maar we zijn vol goede moed dat we het weer kunnen gaan organiseren.”
De redactie biedt dit verhaal gratis aan. Meer Haagse verhalen? Koop de papieren editie van Den Haag Centraal bij een van onze verkooppunten of neem een (proef)abonnement. U ontvangt de krant dan tien weken voor slechts 10 euro.
